Medi Self beauty
Βελονισμός για την Ισχιαλγία - 2 ΣΥΝΕΔΡΙΕΣ
Η οσφυοϊσχιαλγία είναι από τα πιο συχνά προβλήματα που αναγκάζουν τους ασθενείς να απευθυνθούν στους ειδικούς ιατρούς για βοήθεια. Το 80% των ανθρώπων προσβάλλονται από οξύ οσφυϊκό πόνο, σε κάποια στιγμή της ζωής τους και από αυτούς 1 - 2% γίνονται χρόνια πάσχοντες.
Το γεγονός αυτό συσχετίζεται με διάφορα αίτια, τα οποία έχουν ως αποτέλεσμα το κύριο σύμπτωμα που είναι πόνος στην περιοχή της οσφύος και κατά μήκος της διαδρομής του ισχιακού νεύρου. Ο ιατρός πριν να προβεί σε οποιαδήποτε θεραπεία, καλείται με την λήψη λεπτομερειακού ιστορικού, την κλινική εξέταση και εργαστηριακή διερεύνηση να εντοπίσει το ακριβές αίτιο της οσφυοϊσχιαλγίας και ποια από τις νευρικές ρίζες έχει προσβληθεί.
Τα κυριότερα αίτια είναι:
1. Η κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου (δισκοπάθεια) σε ποσοστό 70%
3. Τραυματικά αίτια
4. Ψυχοσωματικές διαταραχές
5. Οργανικά αίτια όπως: φλεγμονώδεις μικροβιακές λοιμώξεις, νεοπλασίες. συγγενείς ανωμαλίες, παθήσεις των γειτονικών οργάνων, οστεοπόρωση κ.α
Ο ασχολούμενος με τον βελονισμό ιατρός, είναι απαραίτητο να γνωρίζει τα ακριβή κλινικά ευρήματα των παρακάτω τριών πιο συχνών περιπτώσεων:
Ι. Κατά την πίεση της Ο4 ρίζας του σπονδυλικού νεύρου
Ο πόνος αντανακλά στην πρόσθεια επιφάνεια του μηρού, με θετικό ανάστροφο Laseque. Ελαττώνεται ή καταργείται το αντανακλαστικό του γόνατος, Μειώνεται η μυϊκή ισχύς του τετρακεφάλου.
ΙΙ. Κατά την πίεση της Ο5 ρίζας
Ο πόνος εντοπίζεται στην έξω πλάγια περιοχή του μηρού και της κνήμης και καταλήγει στην ραχιαία επιφάνεια του άκρου ποδός έως το μεγάλο δάκτυλο. Το αχίλλειο αντανακλαστικό δεν επηρεάζεται. Ελαττώνεται η μυϊκή ισχύς του μεγάλου δακτύλου. Υπάρχει ευαισθησία στην ραχιαία επιφάνεια του κάτω άκρου καθώς και του μεγάλου δακτύλου.
ΙΙΙ. Κατά την πίεση της Ι1 ρίζας
Ο πόνος εντοπίζεται στην πίσω επιφάνεια του μηρού ακολουθώντας το ισχιακό νεύρο, το περιoνιαίο, τον πίσω έξω σφυρό έως το μικρό δάκτυλο. Προκαλεί μείωση ή κατάργηση του αχίλλειου αντανακλαστικού, ελάττωση της μυϊκής ισχύος των καμπτήρων του ποδιού και των δακτύλων, και υπαισθησία στο έξω χείλος του και στα δύο τελευταία δάκτυλα.
Η περαιτέρω διερεύνηση των αιτιών συνεχίζεται με εργαστηριακές εξετάσεις. ακτινολογικό έλεγχο, αξονική τομογραφία, μυελογραφία και άλλα μέσα της σύγχρονης ιατρικής μέχρι να ολοκληρωθεί και επιβεβαιωθεί πλήρως η αρχική διάγνωση.
Με μία τέτοια ολοκληρωμένη εικόνα του περιστατικού μπορεί ο ιατρός να αποφασίσει αν ενδείκνυται ο ασθενής να υποβληθεί σε θεραπεία με βελονισμό.
Συμπεράσματα
Τα πλεονεκτήματα του βελονισμού είναι:
1. Μεγάλη αποτελεσματικότητα θεραπείας (μέσος όρος 75,3% άριστα αποτελέσματα).
2. Μικρή διάρκεια θεραπείας (10 - 12 βελονισμοί σε διάστημα ενός μήνα).
3. Καλύτερη αντιμετώπιση του ασθενούς από Ιατρικής απόψεως, επειδή στον βελονισμό δεν υπάρχει περίπτωση παρενέργειας όπως μπορεί να συμβεί με τα φάρμακα που εκτός των άλλων μετά από κάποιο χρονικό διάστημα παύουν να έχουν την αρχική τους δράση αφού ο οργανισμός εθίζεται σε αυτά.
4. Ο βελονισμός εφόσον εισαχθεί στην πρωτοβάθμια περίθαλψη και υιοθετηθεί από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, από πλευράς κόστους είναι η οικονομικότερη μέθοδος επειδή δεν χρησιμοποιούνται φάρμακα και ο χρόνος νοσηλείας είναι σαφώς μικρότερος.
Τελειώνοντας, ο βελονισμός σαν Ιατρική πράξη για την συγκεκριμένη πάθηση δεν είναι πανάκεια, αλλά μπορεί παράλληλα με την σύγχρονη Ιατρική να αποδώσει θαυμάσια αποτελέσματα, με στόχο την καλύτερη αντιμετώπιση και αποτελεσματικότερη θεραπεία του πάσχοντος.